Zeynep Oğuz – Interbus Sonrası Yorumu
Ömrümün en uzun, ömrümün en kısa, ömrümün en çocuk, ömrümün en ihtiyar, ömrümün en yorgun, ömrümün en dingin, ömrümün en karmaşık anında karar verdim bu yolculuğa..
Bazıları 18 güne 18 ülke mi gezilir, aklını mı kaçırdın? 18 ülke ülke otobüsle mi gezilir? Yapayalnız 18 gün seyahate mi çıkılır? derken kafaya koydum bir kere.. Yaptım ve nasıl yapıldığını kanıtladım. Biraz kaygılı başladı ilk adım. Hayatımda yapmayacağım şeyi yaptım çok programlı biri olarak.. Buluşma noktasına geldiğimde pasaportumu unuttuğumu farkettim. O anda birçok hikaye geçti gözümün önünden ama krizi yönetmek zorundaydım. Hiç tanımadığım Birgül ve Eylem’e eşyalarımı emanet ederek başladım serüvene. Onlar da hiç tanımadıkları Zeynep’in valizine sahip çıkarak gösterdiler samimiyetlerini..
Belki cesaret belki son şans ama aracı hiç bekletmeden yine de utanç içinde her şeye rağmen yetiştim ve yolculuk başladı. Anladım ki yürekten istersen ve çabalarsan her şey hayal olmaktan çıkıyor. Hayallerimi süsleyen birçok ülkeyi 18 günde gezdim. Güzel dostluklar biriktirdim. Başta hayallerimi gerçekleştirmeme sebep olan Interbus ailesine, Caner Durukan’a, her an bizimle olan ve her sorumuza sıkılmadan cevap veren desteğini esirgemeyen koordinatörlerimize.. Sonrasında gezi boyunca tüm konaklamalardaki uyumlu oda arkadaşı Duygu’ya, dostluğu/samimiyeti/birçok fotoğraftaki (hoplarken,zıplarken,uçarken) emekleri için Ebru ve Elif’e. Yolculukta tanıştığım ve 10.500 km boyunca aynı koltukta bana eşlik eden uyumayı çok seven arkadaş Elif’e, sohbetleri ve sıcaklığıyla geç de olsa tanımış olduğum Esra’ya, eğlenceleri ve samimiyetleri ile otobüsün arka koltuklarındaki ‘Bol Kahkahalı’ arkadaşlara ve isimlerini sayamadığım bu yolculukta yaşadığım serüvene eşlik eden herkese teşekkürler..
Avrupa sokaklarında bazen yapayalnız, bazen kalabalık, bazen kahkahalı, bazen hüzünlü ama çok kıymetli tam 18 gün geçirdim. Bu unutulmaz tecrübeyi herkesin yaşamasını öneririm. Hayat çok kısa, hayallerinizin peşinden koşun.
